خدایا  

باز میخواهم پر گیرم ز عشق  

                         باز می خواهم که جان گیرم ز شور  

لحظه های درد را پس میزنم  

                           میروم تا بشکنم سد غرور  

می نشینم روبه رویه عاطفه  

                          خویش را محو نگاهت می کنم   

مثل شبنم در قیام لاله ها  

                            عمر را وقف پگاهت می کنم